کد مطلب:715 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:351
اذان و اقــامة
مسأله 925 ـ برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب یومیه اذان و همچنین اقامه بگویند، بلكه
ترك اقامه سزاوار نیست، ولی پیش از نمازهای واجب غیر یومیه مثل نماز آیات، مستحب است سه مرتبه بگویند
الصّلوة .
مسأله 926 ـ مستحب است در روز اولی كه بچه به دنیا می آید یاپیش از آنكه بند نافش بیفتد، در گوش راست او
اذان و در گوش چپش اقامه بگویند.
مسأله 927 ـ اذان هجده جمله است : اَللهُ اَكْبَرُ چهار مرتبه اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ اللهِ، حَیَّ عَلَی
الصَّلوةِ، حَیَّ عَلی الفَلاح، حَیَّ عَلی خَیرِ العَمَلِ، اللهُ اَكْبَرُ، لا اِلهَ اِلا اللهُ هر یك دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه
اَلله اَكْبَرُ از اول اذان و یك مرتبه لا اِلهَ اِلا اللهُ از آخر آن كم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلی خَیرِ العَمَلِ، باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ
الصَّلوةُ اضافه نمود.
مسأله 928 ـ اَشْهُدُ اَنَّ عَلیّاً وَلیُّ اللهِ جزء اذان و اقامه نیست. ولی خوبست بعد از اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ اللهِ، به قصد
قربت گفته شود.
ترجمه اذان و اقامه
الله اكبر یعنی خدای تعالی بزرگتر از آنست كه او را وصف كنند. اشهد ان لا اله الا الله یعنی شهادت می دهم كه غیر
خدائی كه یكتا و بی همتا است خدای دیگری سزاوار پرستش نیست. اشهد ان محمداً رسول الله یعنی شهادت می دهم كه
حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله وسلم پیغمبر و فرستاده خداست. اشهد ان علیا امیرالمؤمنین ولی الله یعنی
شهادت می دهم كه حضرت علی علیه الصلاة والسلام امیرالؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حی علی الصلوة یعنی
بشتاب برای نماز. حی علی الفلاح یعنی بشتاب برای رستگاری. حی علی خیرالعمل یعنی بشتاب برای بهترین كارها كه
نماز است. قد قامت الصلوة یعنی بتحقیق نماز برپاشد. لا اله الاالله یعنی خدائی سزاوار پرستش نیست مگرخدائی كه
یكتا و بی همتا است.
مسأله 929 ـ بین جمله های اذان و اقامه باید خیلی فاصله نشود، و اگر بین آنها بیشتر از معمول فاصله بیندازد،
باید دوباره آنرا از سربگیرد.
مسأله 930 ـ اگر در اذان و اقامه صدا رادر گلوبیندازد چنانچه غنا شود یعنی بطور آوازه خوانی كه درمجالس لهو
و بازیگری معمول است، اذان و اقامه را بگوید حرام است، و اگر غنا نشود مكروه می باشد.
مسأله 931 ـ در پنج نماز اذان ساقط میشود: اول نماز عصر روز جمعه بنابر مشهور. دوم نماز عصر روز عرفه كه
روز نهم ذیحجه است. سوم نماز عشاء شب عید قربان، برای كسی كه در مشعر الحرام باشد. چهارم نماز عصر و عشاء
زن مستحاضه بنابر مشهور. پنجم نماز عصر و عشاء كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول خودداری كند و همچنین
است بنابر مشهور كسی كه نمی تواند از غائط خودداری كند. و در این پنج نماز در صورتی اذان ساقط می شود، كه با
نماز قبلی هیچ فاصله نشود، یا فاصله كمی بین آنها باشد، ولی فاصله شدن نافله ضرر دارد . و هر جاكه جمع بین ظهر و
عصر یا بین مغرب و عشاء نمود ترك اذان در دومی مانعی ندارد و در احادیث صحیحه نقل شده كه حضرت جمع بین
دو نماز نمودند و در دومی اذان نگفتند.
مسأله 932 ـ اگربرای نمازجماعتی اذان و اقامه گفته باشند كسی كه باآن جماعت نماز می خواند، می تواند برای
نماز خود رجاءاً اذان و اقامه بگوید.
مسأله 933 ـ اگر برای خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده، تا وقتی كه صفها بهم
نخورده و جمعیت متفرق نشده نمی تواند برای نماز خود اذان و اقامه بگوید .
مسأله 934 ـ در جائی كه عده ای مشغول نماز جماعتند یا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است،
اگر انسان بخواهد فرادی یا با جماعت دیگری كه برپا می شود، نماز بخواند، باسه شرط اذان و اقامه از او ساقط
می شود: اول آنكه برای آن نماز، اذان واقامه گفته باشند. دوم آنكه نماز جماعت باطل نباشد. سوم آنكه نماز او و نماز
جماعت در یك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز
بخواند،مستحب است اذان و اقامه بگوید. لكن چنانچه نماز جماعت در مسجد نباشد سقوط اذان و اقامه محل تامل
است و اگر رجاءاً بجا بیاورد مانعی ندارد.
مسأله 935 ـ اگر در شرط دوم از شرطهائی كه در مسأله پیش گفته شد شك كند، یعنی شك كند كه نماز جماعت
صحیح بوده یانه اذان و اقامه از او ساقط است ولی اگر در یكی از دو شرط دیگر شك كند، مستحباً یا رجاءاً اذان و اقامه
بگوید .
مسأله 936 ـ كسی كه اذان و اقامه دیگری را می شنود، مستحب است هر قسمتی راكه می شنود بگوید.
مسأله 937 ـ كسی كه اذان و اقامه دیگری را شنیده، چه با او گفته باشد یا نه در صورتی كه بین آن اذان و اقامه و
نمازی كه می خواهد بخواند، زیاد فاصله نشده باشد می تواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید.
مسأله 938 ـ اگر مرد اذان زن رابا قصد لذت بشنود، اذان او ساقط نمی شود بلكه اگر قصد لذت هم نداشته
باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.
مسأله 939 ـ اذان و اقامه نماز جماعت را باید مرد بگوید، ولی در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگوید
كافیست.
مسأله 940 ـ اقامه باید بعد از اذان گفته شود، واگر قبل از اذان بگویند صحیح نیست.
مسأله 941 ـ اگركلمات اذان و اقامه رابدون ترتیب بگوید مثلاً حی علی الفلاح راپیش از حی علی الصلاة بگوید،
باید از جائی كه ترتیب بهم خورده، دو باره بگوید.
مسأله 942 ـ باید بین اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بین آنها بقدری فاصله دهد، كه اذانی را كه گفته اذان این
اقامه حساب نشود مستحب است دو باره اذان و اقامه رابگوید. و نیز اگربین اذان و اقامه و نماز بقدری فاصله دهد كه
اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره برای آن نماز، اذان و اقامه بگوید .
مسأله 943 ـ اذان و اقامه باید به عربی صحیح گفته شود، پس اگر به عربی غلط بگوید، یا بجای حرفی حرف
دیگر بگوید، یا مثلا ترجمه آنها رابه فارسی بگوید صحیح نیست.
مسأله 944 ـ اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود، و اگر عمداً یااز روی فراموشی پیش از
وقت بگوید باطل است .
مسأله 945 ـ اگر پیش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته یانه، باید اذان رابگوید ، ولی اگر مشغول اقامه شود
وشك كندكه اذان گفته یا نه، گفتن اذان لازم نیست.
مسأله 946 ـ اگر در بین اذان یا اقامه پیش از آنكه قسمتی را بگوید شك كندكه قسمت پیش ازآن را گفته یا نه،
باید قسمتی را كه در گفتن آن شك كرده بگوید
ولی اگردر حال گفتن قسمتی از اذان یا اقامه شك كند كه آنچه پیش از آنست گفته یانه، گفتن آن لازم نیست.
مسأله 947 ـ مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بایستد، و با وضو یا غسل باشد، و دستها را به
گوش بگذارد، و صدارا بلند نماید و بكشد، و بین جمله های اذان كمی فاصله دهدو بین آنها حرف نزند.
مسأله 948 ـ مستحب است انسان در موقع گفتن اقامه راه نرود، و آن را از اذان آهسته تر بگوید، و جمله های آنرا
بهم نچسباند ولی به اندازه ای كه بین جمله های اذان فاصله می دهد، بین جمله های اقامه فاصله ندهد.
مسأله 949 ـ مستحب است بین اذان و اقامه یك قدم بر دارد، یا قدری بنشیند یا سجده كند، یا ذكر بگوید، یا
دعا بخواند، یا قدری ساكت باشد، یا حرفی بزند یا دو ركعت نماز بخواند، ولی حرف زدن بین اذان و اقامه نماز صبح و
مغرب مستحب نیست.
مسأله 950 ـ مستحب است كسی راكه برای گفتن اذان معین می كنند، عادل و وقت شناس و صدایش بلند
باشد، و اذان رادر جای بلند بگوید .
ترك اقامه سزاوار نیست، ولی پیش از نمازهای واجب غیر یومیه مثل نماز آیات، مستحب است سه مرتبه بگویند
الصّلوة .
مسأله 926 ـ مستحب است در روز اولی كه بچه به دنیا می آید یاپیش از آنكه بند نافش بیفتد، در گوش راست او
اذان و در گوش چپش اقامه بگویند.
مسأله 927 ـ اذان هجده جمله است : اَللهُ اَكْبَرُ چهار مرتبه اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ اللهِ، حَیَّ عَلَی
الصَّلوةِ، حَیَّ عَلی الفَلاح، حَیَّ عَلی خَیرِ العَمَلِ، اللهُ اَكْبَرُ، لا اِلهَ اِلا اللهُ هر یك دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه
اَلله اَكْبَرُ از اول اذان و یك مرتبه لا اِلهَ اِلا اللهُ از آخر آن كم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلی خَیرِ العَمَلِ، باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ
الصَّلوةُ اضافه نمود.
مسأله 928 ـ اَشْهُدُ اَنَّ عَلیّاً وَلیُّ اللهِ جزء اذان و اقامه نیست. ولی خوبست بعد از اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ اللهِ، به قصد
قربت گفته شود.
ترجمه اذان و اقامه
الله اكبر یعنی خدای تعالی بزرگتر از آنست كه او را وصف كنند. اشهد ان لا اله الا الله یعنی شهادت می دهم كه غیر
خدائی كه یكتا و بی همتا است خدای دیگری سزاوار پرستش نیست. اشهد ان محمداً رسول الله یعنی شهادت می دهم كه
حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله وسلم پیغمبر و فرستاده خداست. اشهد ان علیا امیرالمؤمنین ولی الله یعنی
شهادت می دهم كه حضرت علی علیه الصلاة والسلام امیرالؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حی علی الصلوة یعنی
بشتاب برای نماز. حی علی الفلاح یعنی بشتاب برای رستگاری. حی علی خیرالعمل یعنی بشتاب برای بهترین كارها كه
نماز است. قد قامت الصلوة یعنی بتحقیق نماز برپاشد. لا اله الاالله یعنی خدائی سزاوار پرستش نیست مگرخدائی كه
یكتا و بی همتا است.
مسأله 929 ـ بین جمله های اذان و اقامه باید خیلی فاصله نشود، و اگر بین آنها بیشتر از معمول فاصله بیندازد،
باید دوباره آنرا از سربگیرد.
مسأله 930 ـ اگر در اذان و اقامه صدا رادر گلوبیندازد چنانچه غنا شود یعنی بطور آوازه خوانی كه درمجالس لهو
و بازیگری معمول است، اذان و اقامه را بگوید حرام است، و اگر غنا نشود مكروه می باشد.
مسأله 931 ـ در پنج نماز اذان ساقط میشود: اول نماز عصر روز جمعه بنابر مشهور. دوم نماز عصر روز عرفه كه
روز نهم ذیحجه است. سوم نماز عشاء شب عید قربان، برای كسی كه در مشعر الحرام باشد. چهارم نماز عصر و عشاء
زن مستحاضه بنابر مشهور. پنجم نماز عصر و عشاء كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول خودداری كند و همچنین
است بنابر مشهور كسی كه نمی تواند از غائط خودداری كند. و در این پنج نماز در صورتی اذان ساقط می شود، كه با
نماز قبلی هیچ فاصله نشود، یا فاصله كمی بین آنها باشد، ولی فاصله شدن نافله ضرر دارد . و هر جاكه جمع بین ظهر و
عصر یا بین مغرب و عشاء نمود ترك اذان در دومی مانعی ندارد و در احادیث صحیحه نقل شده كه حضرت جمع بین
دو نماز نمودند و در دومی اذان نگفتند.
مسأله 932 ـ اگربرای نمازجماعتی اذان و اقامه گفته باشند كسی كه باآن جماعت نماز می خواند، می تواند برای
نماز خود رجاءاً اذان و اقامه بگوید.
مسأله 933 ـ اگر برای خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده، تا وقتی كه صفها بهم
نخورده و جمعیت متفرق نشده نمی تواند برای نماز خود اذان و اقامه بگوید .
مسأله 934 ـ در جائی كه عده ای مشغول نماز جماعتند یا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است،
اگر انسان بخواهد فرادی یا با جماعت دیگری كه برپا می شود، نماز بخواند، باسه شرط اذان و اقامه از او ساقط
می شود: اول آنكه برای آن نماز، اذان واقامه گفته باشند. دوم آنكه نماز جماعت باطل نباشد. سوم آنكه نماز او و نماز
جماعت در یك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز
بخواند،مستحب است اذان و اقامه بگوید. لكن چنانچه نماز جماعت در مسجد نباشد سقوط اذان و اقامه محل تامل
است و اگر رجاءاً بجا بیاورد مانعی ندارد.
مسأله 935 ـ اگر در شرط دوم از شرطهائی كه در مسأله پیش گفته شد شك كند، یعنی شك كند كه نماز جماعت
صحیح بوده یانه اذان و اقامه از او ساقط است ولی اگر در یكی از دو شرط دیگر شك كند، مستحباً یا رجاءاً اذان و اقامه
بگوید .
مسأله 936 ـ كسی كه اذان و اقامه دیگری را می شنود، مستحب است هر قسمتی راكه می شنود بگوید.
مسأله 937 ـ كسی كه اذان و اقامه دیگری را شنیده، چه با او گفته باشد یا نه در صورتی كه بین آن اذان و اقامه و
نمازی كه می خواهد بخواند، زیاد فاصله نشده باشد می تواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید.
مسأله 938 ـ اگر مرد اذان زن رابا قصد لذت بشنود، اذان او ساقط نمی شود بلكه اگر قصد لذت هم نداشته
باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.
مسأله 939 ـ اذان و اقامه نماز جماعت را باید مرد بگوید، ولی در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگوید
كافیست.
مسأله 940 ـ اقامه باید بعد از اذان گفته شود، واگر قبل از اذان بگویند صحیح نیست.
مسأله 941 ـ اگركلمات اذان و اقامه رابدون ترتیب بگوید مثلاً حی علی الفلاح راپیش از حی علی الصلاة بگوید،
باید از جائی كه ترتیب بهم خورده، دو باره بگوید.
مسأله 942 ـ باید بین اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بین آنها بقدری فاصله دهد، كه اذانی را كه گفته اذان این
اقامه حساب نشود مستحب است دو باره اذان و اقامه رابگوید. و نیز اگربین اذان و اقامه و نماز بقدری فاصله دهد كه
اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره برای آن نماز، اذان و اقامه بگوید .
مسأله 943 ـ اذان و اقامه باید به عربی صحیح گفته شود، پس اگر به عربی غلط بگوید، یا بجای حرفی حرف
دیگر بگوید، یا مثلا ترجمه آنها رابه فارسی بگوید صحیح نیست.
مسأله 944 ـ اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود، و اگر عمداً یااز روی فراموشی پیش از
وقت بگوید باطل است .
مسأله 945 ـ اگر پیش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته یانه، باید اذان رابگوید ، ولی اگر مشغول اقامه شود
وشك كندكه اذان گفته یا نه، گفتن اذان لازم نیست.
مسأله 946 ـ اگر در بین اذان یا اقامه پیش از آنكه قسمتی را بگوید شك كندكه قسمت پیش ازآن را گفته یا نه،
باید قسمتی را كه در گفتن آن شك كرده بگوید
ولی اگردر حال گفتن قسمتی از اذان یا اقامه شك كند كه آنچه پیش از آنست گفته یانه، گفتن آن لازم نیست.
مسأله 947 ـ مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بایستد، و با وضو یا غسل باشد، و دستها را به
گوش بگذارد، و صدارا بلند نماید و بكشد، و بین جمله های اذان كمی فاصله دهدو بین آنها حرف نزند.
مسأله 948 ـ مستحب است انسان در موقع گفتن اقامه راه نرود، و آن را از اذان آهسته تر بگوید، و جمله های آنرا
بهم نچسباند ولی به اندازه ای كه بین جمله های اذان فاصله می دهد، بین جمله های اقامه فاصله ندهد.
مسأله 949 ـ مستحب است بین اذان و اقامه یك قدم بر دارد، یا قدری بنشیند یا سجده كند، یا ذكر بگوید، یا
دعا بخواند، یا قدری ساكت باشد، یا حرفی بزند یا دو ركعت نماز بخواند، ولی حرف زدن بین اذان و اقامه نماز صبح و
مغرب مستحب نیست.
مسأله 950 ـ مستحب است كسی راكه برای گفتن اذان معین می كنند، عادل و وقت شناس و صدایش بلند
باشد، و اذان رادر جای بلند بگوید .